|
Jazda na desce
*Rodzaje i
style jazdy, dyscypliny snowboardowe
Freestyle,
czyli snowboardowy styl wolny, jest jednym z najbardziej
widowiskowych. Polega na wykonywaniu skoków i najróżniejszych
ewolucji w śnieżnej rynnie oraz na ustawionych na stoku
specjalnie do tego przygotowanych skoczniach i przeszkodach.
Halfpipe
Śnieżna rynna
składa się z pięciu następujących części: flat, czyli płaskiej
powierzchni pomiędzy dwoma ścianami; dwóch transition, czyli
półkolistych części każdej ze ścian oraz dwóch coping, czyli
pionowych części ścian.
Rodzaje
akrobacji
Najprostszą
ewolucją, jaką wykonują snowboarderzy, jest złapanie deski w
locie. Jest to tzw. grab (ang. chwyt). Od tego, którą ręką i w
jakim miejscu snowboarder łapie deskę, biorą swą nazwę różne
ewolucje i triki.
Podstawowe graby to: indy - tylną ręką łapiemy krawędź
frontsidową w okolicach tylnego wiązania, mute - przednią ręką
łapiemy krawędź frontsidową między wiązaniami, tailgrab - tylną
ręką łapiemy ogon deski, nosegrab - przednią ręką łapiemy nos
deski, stalefish - tylną ręka łapiemy krawędź backsidową przed
tylnym wiązaniem i method - przednią ręką łapiemy krawędź
backsidową. Oprócz grabów snowboarderzy podczas skoku bardzo
często wykonują obroty. Najlepsi potrafią obrócić się nawet
trzykrotnie wokół własnej osi, a więc o 1080°. Skoki z obrotami
biorą nazwę od kąta, o jaki obraca się skaczący, oraz od
kierunku rotacji. W zależności od tego, w którą stronę wykonuje
się obrót, można mówić o obrotach frontsidowych (w stronę stoku
- przez przednią krawędź) oraz backsidowych (od stoku - przez
tylną krawędź). Najprostszym skokiem z obrotem jest 180 (one-eighty)
frontside, czyli obrót o 180° w stronę stoku. Trudniejsze są
skoki z pełnym obrotem, czyli 360 (three-sixty) frotside lub
backside, oraz z kilkoma obrotami - 540 (five-fourty) itd.
Bardziej doświadczeni snowboarderzy wykonują także salta, czyli
flipy. Salto do przodu to frontflip, do tyłu - backflip.
Niektórzy są w stanie wykonać w czasie lotu nawet dwa salta
(double frontflip/backflip). Połączenie obrotu oraz salta, a
więc rotacja w dwóch płaszczyznach, to trik zwany rodeo.
Możliwości wykonywania najróżniejszych ewolucji są
nieograniczone, zważywszy na fakt, że obroty i flipy można
łączyć z grabami. Ponadto freestyle to, jak sama nazwa wskazuje,
styl wolny - nie obowiązują więc żadne ograniczenia.
Najważniejsza jest oryginalność i inwencja najlepszych
snowboardzistów, którzy ciągle zadziwiają wszystkich nowymi
pomysłami.
Poza trikami wykonywanymi w locie warto także wspomnieć o
ewolucjach podczas jazdy. Nie odrywając całkowicie deski od
ziemi, snowboardzista może wykonać obrót o 180°. Obrót ten
wykonywany jest przez przeniesienie ciężaru ciała na nos (noseroll)
lub ogon deski (tailroll). Popularnym i wysoko cenionym trikiem
jest też tzw. slide, czyli ześlizgiwanie się po poręczy lub
specjalnie przygotowanej do tego celu rurze.
Jazda na
wyciągu
W polskich
górach królują wyciągi orczykowe i talerzykowe, więc bardzo
ważne jest opanowanie techniki wjeżdżania. Nie trudno się
domyślić, że tego typu wyciągi skonstruowane były z myślą o
narciarzach, co powoduje, że wjeżdżanie na nich na snowboardzie
może początkowo wydawać się trudne i niewygodne. Można się
jednak przyzwyczaić i już po kilku dniach jazdy zapomnieć o
wszelkich niedogodnościach.
Snowboarderzy opierają ramię orczyka o udo przedniej nogi
(orczyk znajduje się między nogami). Początkujący powinni
jeździć z wypiętą tylną nogą, co pozwala na podparcie się w
razie utraty równowagi, a także ułatwia podchodzenie do peronu
wyciągu. Wypiętą nogę stawia się tuż przed tylnym wiązaniem.
Bardziej doświadczeni mogą spróbować jazdy z obydwoma nogami
wpiętymi w wiązania, co nie wszystkim jednak przypada do gustu.
Niektórzy preferują jazdę orczykiem z drugą osobą (na nartach
lub też na snowboardzie), inni wolą wjeżdżać w pojedynkę. Jadąc
wyciągiem orczykowym lub talerzykowym, należy przenieść ciężar
ciała na przednią nogę - łatwiej wtedy utrzymać równowagę.
O wiele większy komfort zapewnia wyciąg krzesełkowy. Na
większości tego typu wyciągach w Polsce można jeździć ze zdjętą
deską. Jest to najwygodniejszy sposób, w najmniejszym stopniu
męczący nogi. Należy tylko uważać, aby deska nie spadła. W
krajach alpejskich trzeba najczęściej jeździć z deską przypiętą.
Najszybszym wyciągiem są oczywiście kolejki kabinowe, jednak w
Polsce jest ich tylko kilka. Jedyna nowoczesna kolej linowa
została niedawno wybudowana w Krynicy Górskiej. Bardzo popularna
jest kolejka na Kasprowy Wierch, ale kilkugodzinne czekanie w
kilometrowych kolejkach odstrasza nawet najwytrwalszych.
Jazda na wyciągu dla zielonych snowboarderów zdaje się być
najbardziej traumatycznym przeżyciem. A przecież to takie łatwe!
Jeśli przeczytasz poniższe wskazówki, na pewno poradzisz sobie
na wyciągu.
*** Orczyk
---wybierz krótki wyciąg o małym kącie nachylenia stoku
---stojąc w kolejce do wyciągu obserwuj innych snowboarderów
---nogę, którą zwykle masz z przodu, zapnij w wiązaniu, tylną
pozostaw wolną
---deskę ustaw w kierunku jazdy, obserwuj orczyk
---złap orczyk i zahacz go o udo przedniej nogi (nie siadaj na
orczyku!)
---pochyl się lekko do przodu, tylną nogę postaw na płytce
antypoślizgowej
---w momencie startu poczujesz lekkie szarpniecie, zamortyzujesz
je przenosząc ciężar ciała na przednią nogę
---jedziesz - przez cały czas ciężar ciała powinien być
przeniesiony na przednią nogę; obserwuj nierówności terenu
---przed wypięciem się z orczyka podciągnij się do przodu i
odsuń orczyk na bok
---pamiętaj, aby jak najszybciej opuścić miejsce wypięcia;
uważaj, aby wypięty orczyk nie uderzył cię
*** Wyciąg krzesełkowy
---deskę i wiązania przygotuj dokładnie tak samo, jak do jazdy
orczykiem
--- obserwuj zbliżające się krzesełko, a przed wsiadaniem
przytrzymaj je za poręcz
--- usiądź głęboko, opuść poręcz zabezpieczającą
--- zbliżając się do górnej stacji wyciągu, podnieś poręcz
zabezpieczjącą i ostrożnie usiądź na krawędzi krzesełka
--- przednią nogę obciąż, tylną postaw na płytce antypoślizgowej
--- postaraj się jak najszybciej zjechać z peronu, aby zrobić
miejsce innym; uważaj na narciarzy którzy wjechali przed tobą
Wybór
trasy
Na początek
uwaga najważniejsza: staraj się dobierać trasę adekwatnie do
swoich umiejętności, co ułatwi ci oznaczenie tras kolorami:
*** zielony - trasa bardzo łatwa, idealna dla
początkujących, długie, szerokie polany o małym spadku.
*** niebieski - trasa łatwa, bez niespodzianek
w postaci nagłego załamania spadku stoku; jeśli czujesz się
pewniej, możesz śmiało z niej korzystać.
*** czerwony - trasa trudna, wymagająca dużych
umiejętności.
*** czarny - trasa bardzo trudna, duże
nachylenie stoku, wymagająca bardzo dużych umiejętności
Tak jak na drodze, na stoku obowiązuje zasada ograniczonego
zaufania - nie znasz umiejętności i predyspozycji innych
snowboarderów i narciarzy, którzy w każdym momencie mogą wykonać
niebezpieczny, trudny do przewidzenia manewr. Pamiętaj również o
początkujących użytkownikach jednej i dwóch desek. Ich brak
doświadczenia oraz niepewność mogą spowodować niebezpieczną
sytuację.
Obserwuj uważnie stok oraz osoby znajdujące się w sąsiedztwie -
miej oczy naokoło głowy. Bardzo niebezpieczne jest nagłe
zatrzymywanie się na stoku. Unikaj niepotrzebnych postojów na
przewężeniach, nartostradach oraz w miejscach o ograniczonej
widoczności. Zwróć również uwagę, czy w miejscu, w którym
jeździsz, nie pracuje ratrak. Staraj się unikać jazdy w pobliżu
pracującego ratraka - to bardzo niebezpieczne!
|
